Kirlenme Önleme: Kırma işlemi sırasında oluşan toz, cevher parçacıkları ve döküntülerin ayar dişlisi, baskı yatağı ve yağlama sistemi gibi iç bileşenlere girmesini engelleyerek aşınmayı azaltır ve bakım aralıklarını uzatır.
Nem Koruması: Hassas parçaları yağmurdan, yeraltı suyundan veya proses suyundan korumak, metal yüzeylerin korozyonunu ve yağlayıcıların bozulmasını önlemek.
Güvenlik Geliştirme: Operatörlerin veya yabancı cisimlerin dönen veya hareketli parçalara (örneğin ayar halkası) temas etmesini önlemek için fiziksel bir bariyer görevi görerek kaza riskini azaltır.
Gürültü Azaltma: Malzeme darbesi ve bileşen sürtünmesinden kaynaklanan yüksek frekanslı gürültüyü azaltarak daha güvenli bir çalışma ortamına katkıda bulunur.
Kabuk Gövde: Yumuşak çelik (Q235), paslanmaz çelik (304) veya aşınmaya dayanıklı dökme demirden (HT250) yapılmış, ince duvarlı (3–8 mm kalınlığında) halka veya konik yapı. Çapı, kırıcının üst boyutlarına uygun olarak 600 mm ile 2500 mm arasında değişmektedir.
Üst Flanş: Üst kenarda, içbükey tutucuya veya hazneye cıvatalanmış, toz geçirmez bir sızdırmazlık sağlamak için kauçuk veya keçe contalı radyal bir flanş bulunur. Flanşta, konum toleransı (±1 mm) olan eşit aralıklı cıvata delikleri (8–24) bulunur.
Alt Flanş: Alt kenarda bulunan, alt çerçeveye veya ayar halkasına bağlı radyal flanş, genellikle tozu engellerken küçük eksenel hareketleri karşılamak için labirent conta veya esnek dudak contası ile birlikte.
Takviye Kaburgaları:Rüzgar yükleri veya kazara darbeler altında deformasyonu önlemek için iç/dış yüzeye kaynaklı veya dökümlü çevresel veya eksenel nervürler.
Muayene Kapıları: Hızlı açılan mandallara sahip çıkarılabilir paneller (1–2), iç bileşenlerin tamamen sökülmesine gerek kalmadan görsel olarak incelenmesine olanak tanır. Bu kapılar, sızdırmazlığı korumak için contalarla donatılmıştır.
Havalandırma Delikleri (Opsiyonel): Kabuğun içindeki ve dışındaki basıncı eşitlemek için gözenekli küçük delikler (φ5–10 mm), contaya zarar verebilecek vakum veya basınç oluşumunu önler.
Kaldırma Pabuçları: Gövdenin ağırlığını (genellikle 50–300 kg) desteklemek üzere tasarlanmış, güvenli bir şekilde takılıp çıkarılabilen küçük kaynaklı veya döküm çıkıntılar.
Malzeme Seçimi: Yumuşak çelik (Q235) genel uygulamalar için kullanılır (uygun maliyetli, kaynaklanması kolay), paslanmaz çelik (304) ise aşındırıcı ortamlar (nemli veya kıyı bölgeleri) için seçilir.
Plaka Kesimi: Çelik levhalar, plazma kesim veya lazer kesim kullanılarak, boşluk için boyut toleransı (±2 mm) ile istenen ebatta kesilir.
Haddeleme/Şekillendirme: Sac, sac haddeleme makinesinde silindirik veya konik bir şekle getirilir ve dikiş MIG (metal inert gaz) kaynağı ile kaynaklanır. Kaynaklar, düzgün bir yüzey sağlamak için taşlanır.
Flanş Üretimi: Flanşlar çelik sacdan kesilir, yuvarlanır (dairesel flanşlar için) ve gövdeye kaynaklanır. Kaynaklar penetrasyon ve dayanıklılık açısından kontrol edilir.
Kaburga Montajı:Takviye nervürleri (açı demir veya düz çubuktan kesilmiş) yapısal bütünlüğü sağlamak için köşe kaynakları ile 200-500 mm aralıklarla gövdeye kaynaklanır.
Malzeme Seçimi:Aşınmaya dayanıklı dökme demir (HT250), yüksek darbeli ortamlarda kullanılır, iyi sertlik ve aşınma direnci (çekme dayanımı ≥250 MPa) sunar.
Kum Dökümü: Kabuğun bir modeli kullanılarak, cıvata delikleri ve muayene portları için çekirdekler içeren bir kum kalıp oluşturulur. Erimiş demir (1380–1420°C) kalıba dökülür, ardından soğutulur ve çalkalanır.
Isıl İşlem: 550–600°C'de tavlama döküm gerilimini hafifletir, işleme sırasında çatlama riskini azaltır.
Flanş İşleme: Flanşlar, düzlük (≤0,5 mm/m) elde etmek ve contanın düzgün oturmasını sağlamak için torna veya freze tezgahında işlenir. Conta hasarını önlemek için cıvata delikleri delinir ve çapakları alınır.
Mühür Yüzey Hazırlığı:Üst ve alt flanşların birleşme yüzeyleri Ra3,2–6,3 μm pürüzlülüğe kadar taşlanmış veya kumlanmıştır, bu sayede contalar veya labirent contalarla uyumluluk sağlanmıştır.
Muayene Kapısı Montajı: Kapı kasaları, menteşe pimleri ve mandalları takılarak gövdeye kaynaklanır. Kapı kenarları, kasaya sıkı bir şekilde oturmasını sağlamak için işlenir.
Yüzey İşlem:
Yumuşak çelik gövdeler korozyona karşı direnç sağlamak için pas önleyici astar (60–80 μm) ve son kat (40–60 μm) ile boyanır.
Paslanmaz çelik gövdeler, oksit tabakasını güçlendirmek ve korozyon direncini artırmak için pasifleştirilir.
Döküm gövdeler koruma amaçlı emaye veya epoksi boya ile kaplanır.
Malzeme Testi:
Kimyasal bileşim analizi (spektrometri), çelik veya dökme demirin uygunluğunu doğrular (örneğin, Q235: C ≤%0,22, Mn 0,3–0,65%).
Numune kuponları üzerinde yapılan çekme testi mekanik özellikleri doğrular (örneğin, HT250: çekme dayanımı ≥250 MPa).
Boyutsal Doğruluk Kontrolleri:
Bir mezura veya lazer tarayıcı, büyük kabuklar için tolerans (±5 mm) ile genel çapı ve yüksekliği doğrular.
Flanşın düzlüğü bir cetvel ve kalınlık ölçer ile kontrol edilir ve değerlerin ≤0,5 mm/m olması sağlanır.
Yapısal Bütünlük Testi:
Kaynak Muayenesi: Çelik gövdelerde çatlak veya gözeneklilik tespiti için görsel muayene ve boya penetrasyon testi (DPT) yoluyla kaynaklar incelenir.
Basınç Testi:Birleştirilmiş gövde (flanşları kapatılmış) hava ile 0,1 MPa'ya kadar basınçlandırılır ve 30 dakika boyunca basınç düşüşü olmaz, bu da sıkı bir sızdırmazlık olduğunu gösterir.
Fonksiyonel Test:
Mühür Performansı: Gövde bir test düzeneğine yerleştirilir ve dışarıdan talk pudralı basınçlı hava uygulanır; içeriye toz girmesine izin verilmez.
Darbe Direnci: 5 kg'lık bir çelik bilye 1 m yükseklikten kabuk yüzeyine bırakıldığında, herhangi bir deformasyon veya çatlama görülmemektedir.
Montaj Doğrulaması:
Kırıcıya yapılan deneme montajı, hazne, ayar halkası ve alt çerçeve ile doğru hizalamayı, tüm cıvataların ilgili deliklerine kuvvet uygulanmadan oturduğunu doğrular.
